Read in Farsi | I am weird

سایا به معنای قرمزی خورشید به هنگام غروب. این عکس رو در روزی گرفتم که پُر بودم از احساسات متناقض و به نظرم عکس بهتری وجود نداره که بتونه سایا رو به شما معرفی کنه.

من آدمِ عجیبی ام.

بعضی وقتا فکر می کنم دوست داشتن ِ من خیلی سخته.

من یه روز، روز های آخر پاییز ام.

همون قدر غمگین

یه روز، اوایل تابستونم.

همون قدر گرم و رنگی

من چیزای عجیب غریب رو یکم بیشتر از چیزای معمولی دوست دارم

من عاشقِ خندیدن به اتفاقات ِ نه چندان خوشایندم.

یا حتی خندیدن وقتی که ترسیدم.

من عاشق شعر های بی قافیه ام

یا چسبوندن ِ کلماتِ بی ربط به هم

به نظرِ من تقارن یکی از مهم ترین ویژگی های دنیاس

بعضی وقتا دوست داشتم قطب ِ شمال بودم

اون وقت شاید با یه قطبنما سریع پیدا می شدم.

یا شاید بهتر بود اگه لامپ بودم.

با یه کلید خاموش می شدم.

شایدم روشن

من بعضی وقتا حتی دوست دارم آب باشم

نه آب تو اقیانوس

آب تو برکه

ساکن

رها

بی دغدغه

شاید حتی اگه آب ِ تو برکه بودم هم خوشحال نبودم.

شاید اگه آب ِ تو برکه بودمم فکر می کردم قورباغه ها منو دوست ندارن

اون وقت می خواستم باد باشم

شاید اگه باد بودمم فکر می کردم کوه ها منو دوست ندارن

اون موقع می خواستم خورشید باشم

شاید اگه خورشید بودمم سیاره ها دوستم نداشتن

شاید اون وقت می خواستن به جای من دورِ نپتون بچرخن

شاید اصلاً از منظومه ی شمسی می رفتن که من اون جا نباشم

من اما قطب ِ شمال یا آب ِ توی برکه یا باد نیستم

من منم

به نظرم من خوبم و مهم نیست که من به اندازه ی قطب شمال راحت پیدا نمی شم

یا مهم نیست که دغدغه هام از آبِ توی برکه بیشتره

یا که مثل باد قوی نیستم که طوفان کنم

یا که من خورشید نیستم تا صبح ها همه رو گرم و روشن کنم.

من منم

و من خوبم

و من کافی ام

و من خوشحالم

و مهم نیست که دوست داشتن من از دوست داشتن آب و خورشید ‌و باد سختره.